Fiat Barchetta 1:43 Minichamps

Chciałbym podziękować Szymonowi za pomysł i wiarę, że modele z mojej kolekcji wzbogacą treść Jego bloga. Mam nadzieję, że prezentowane przeze mnie miniatury zainteresują Was oraz, że nie zaniżę poziomu tej strony.

Rok 1995 przyniósł kilka ciekawych wydarzeń. Dokonano denominacji złotego, więc wielu z nas przestało zarabiać miliony, Aleksander Kwaśniewski zastąpił Lecha Wałęsę na stanowisku prezydenta RP, a Legia Warszawa zdobyła Mistrzostwo Polski i awansowała do Ligi Mistrzów. Na świecie zadebiutował portal Yahoo! i Ebay, a stan Missisipi ratyfikował 13 poprawkę do konstytucji znosząc niewolnictwo (tak, tak w 1995!). 

Marek Kamiński zdobył oba bieguny, Colin McRae został Mistrzem Świata w rajdach, zakończono wojnę w Jugosławii. Ponadto doszło do zaćmień księżyca i słońca, oczywiście w różnych terminach. W marcu odbył się Genewa Motor Show, a na nim zadebiutował nasz bohater.

Fiat Barchetta to dwuosobowy roadster zbudowany na płycie podłogowej Tipo. Auto przypominało nieco niewielką łódkę, stąd nazwa modelu. Trzeba przyznać że Włochom samochód udał się nadzwyczajnie. Lekka linia nadwozia nawiązywała do wcześniejszego 124 Spider. Błotniki wyraźnie zarysowano w kształcie, a przednią szybę mocno pochylono nadając dynamiki nadwoziu.

Wnętrze było głęboko osadzone. Miało się wrażenie, że siedzi się na asfalcie. Kokpit mocno otaczał kierowcę, dzięki czemu łatwo było o optymalną pozycję, a przełączniki były pod ręką. Podobnie jak w modelu Coupé, elementy deski rozdzielczej były lakierowane w kolorze nadwozia. Do napędu posłużył bardzo dobry silnik 1,8 o mocy 131KM. Sztywne zawieszenie zwiększało radość z jazdy.

Barchetta miała świetne wejście na rynek, przez chwilę zagroziła liderowi z Japonii – Maździe MX-5. Jednak koncern nie dostrzegł szansy na zawojowanie rynku i zaprzestał prac nad rozwojem auta. Ostatecznie pożegnano ją w 2005 roku.

Model Barchetty wypuścił na rynek Minichamps. Bardzo dobrze odwzorowano nadwozie, wyraźnie zaznaczono elementy karoserii. Wrażenie robią światła w modeliku. Klosze z przodu mają cienką, czarną obwódkę. Kierunkowskazy i tylne światła są pomalowane właściwymi kolorami. Karoseria pozbawiona jest jakichkolwiek wad lakierniczych. Modelik pomalowano lakierem w kolorze Arancio Pastello. Mimo, iż nie jest to metalik, nałożono go bardzo dobrze, co nie jest standardem w PMA. Poza tym Fiat posiada rzadko spotykany wzór felg.

Wnętrze oddaje klimat oryginału, wyraźnie zaznaczono wyoblenia przed kierowcą i pasażerem. Ponadto udało się odwzorować układ wskaźników deski rozdzielczej z centralnie umieszczoną tarczą obrotomierza. Świetne wrażenie robi konsola środkowa z panelem klimatyzacji i radiem.

Można mieć zastrzeżenia do grubości i wysokości anteny. Nie udało się odwzorować klamek w drzwiach. Oryginał miał ciekawe rozwiązanie w postaci przycisku, który po naciśnięciu wysuwał uchwyt. Szkoda iż charakterystyczne kierunkowskazy na błotnikach zostały odlane wraz z nadwoziem.

Fiat trafił do kolekcji w listopadzie 2018 roku, jako 272 model zbioru. Kupiłem go na Ebay, z francuskiego sklepu za ok. 180 PLN. Chciałem go mieć „od zawsze”. Interesował mnie tylko w wykonaniu Minichampsa, lecz na portalach aukcyjnych w Polsce był on w zasadzie nie do zdobycia.

PS. Pierwszy raz zawsze jest najtrudniejszy. I choć tych pierwszych razów mam za sobą wiele, wciąż odczuwam tremę. Dlatego proszę Was o wyrozumiałość i ocenę tego tekstu. Postaram się w miarę możliwości uwzględnić Wasze sugestie w kolejnych wpisach.