Ifa W50 1:43 IXO

Do Ify W50, podobnie jak do Gaza 66, mam wielki sentyment. Nie wynika on z jakichś szczególnych historii związanych z tymi konkretnymi modelami, a jedynie z faktu, iż jako dziecko, często widywałem je na ulicach i zawsze najbardziej zwracały moją uwagę. Ot dziecięca fascynacja, która najwyraźniej trwa do dzisiaj, ponieważ nadal widząc na drodze Gaza 66 czy Ifę W50 czuję ten sam dreszczyk emocji, co kiedyś. 

Ifa W50 produkowana była nieprzerwanie od 1965 do 1990 roku, w zakładach w Ludwigsfelde we wschodnich Niemczech. Z założenia miał to być samochód niezwykle uniwersalny, co potwierdza niezliczona mnogość zabudów i zastosowań z użyciem podwozia W50. Poza najpopularniejszymi wersjami skrzyniowymi, wywrotkami, ciągnikami siodłowymi czy beczkowozami, Ifa W50 znalazła zastosowanie, jako specjalistyczne podwozia terenowe, samochody pożarnicze oraz wojskowe. Łączna ilość udokumentowanych odmian wynosi 60, a wariantów wyposażenia aż 240. 

Do napędu Ify W50 stosowano trzy rodzaje silników wysokoprężnych o mocy 110, 125 i 180KM. Najmocniejszy z nich rozpędzał samochód do 105km/h. Ładowność, w zależności od wersji wahała się od 4 do 9 ton. Na przestrzeni 25 lat produkcji, fabrykę w Ludwigsfelde opuściło prawie 600 tysięcy egzemplarzy Ify W50.  

Prezentowany dziś model, to produkt, który stosunkowo nie dawno pojawił się na rynku. Przyznam, że w momencie, gdy zobaczyłem pierwsze zapowiedzi IXO i ich odświeżoną Ifę, byłem pewien, że prędzej czy później znajdzie się ona w moim zbiorze. Ucieszyłem się, że w końcu pojawi się model, który zastąpi dość pokraczną, produkowaną pod szyldem Ist Models wersję, spopularyzowaną głównie dzięki serii ciężarówek Atlasa. Wspomniana Ifa charakteryzowała się skróconą skrzynią ładunkową oraz sprawiała wrażenie zbyt „ściśniętej”. Posiadacze, z pewnością wiedzą, o czym mówię. Produkowana masowo, doczekała się nawet kilku wersji kolorystycznych, oraz wydań pod kilkoma szyldami. Niestety nic nie było w stanie poprawić wizerunku pokraki. Na szczęście IXO uraczyło nas nową, piękną Ifą, której tak naprawdę ciężko coś zarzucić, ponieważ otrzymaliśmy bardzo zgrabny, ładnie odwzorowany model. 

Przede wszystkim mam wrażenie, że mamy do czynienia z lekko przerobioną, bryłą szoferki. Sugerować może to zmieniony kształt błotników i klejone, a nie odlewane z kabiną kierunkowskazy. Również kształt dachu wydaje się różnić od modelu poprzedniej generacji. Model posiada także inne podwozie oraz felgi.  Warstwa lakieru pokrywająca kabinę jest równa, ładnie podkreśla przetłoczenia oraz elementy podziału blach. Skrzynia ładunkowa z charakterystycznym logo Orwo może nie powala realizmem, ale nie odstaje też poziomem wykonania od modeli na podobnym pułapie cenowym. Doczepić mógłbym się jedynie namalowanych na burcie linek napinających plandekę oraz korka wlewu płynu chłodniczego. Bolączką Ify, podobnie jak wszystkich ciężarówek IXO i Ist Models, jest ogumienie, które bardziej uproszczone być już nie może. 

Podsumowując powiem jedynie, iż ogromną radość sprawiło mi IXO wypuszczając na rynek ten model. Wreszcie mam model Ify W50, która nie pozostawia niedosytu, na którą patrzę ze szczerym zachwytem, a nie z tłukącym się po głowie porzekadłem mówiącym o tym, że „jak się nie ma, co się lubi, to się lubi, co się ma”. Zapraszam do galerii i pozostawienia komentarza.