KrAZ 255B1 1:43 Start Scale Models

KrAZ’a 255 czytelnikom Muzeum 1:43 przedstawiać nie trzeba. Model tego samochodu pojawiał się już na łamach bloga kilkukrotnie, ale na produkt rosyjskiej Start Scale Models czekałem najbardziej i najdłużej. W końcu udało mi się wzbogacić kolekcję o ten pojazd. Rys historyczny KrAZ’a 255 opuszczę, ponieważ pojawił się on już przy okazji poprzednich wpisów o tym radzieckim kolosie. 

Jak wspomniałem, był to jeden z bardziej wyczekiwanych przeze mnie modeli, dlatego jego pojawieniu się z moim zbiorze towarzyszyło sporo emocji. 

Naturalne jest, iż każdy się cieszy z wymarzonego modelu. Każdorazowo po rozpakowaniu paczki, wyjęciu modelu z gablotki rozpoczynają się jego dokładne, wielokrotnie powtarzane oględziny. Już na wstępie natrafiłem na poważny problem z odkręceniem modelu. Jedna z mocujących go do podstawki śrub, była tak mocno dokręcona, że po niemal dwóch dniach zmagań, skończyło się na zniszczonej podstawce. Śruba odpuściła, podstawka nadaje się do wymiany. Nigdy nie spotkałem się z tak mocnym dokręceniem śruby w podstawce jakiegokolwiek modelu. W każdym razie, jak widać, udało się i mogłem zrobić dla Was kilka zdjęć.

Na pierwszy rzut oka KrAZ 255 prezentuje się dobrze. Model jest szczegółowo wykonany i ładnie odwzorowany. Producent zadbał o wszystkie istotne detale. Pięknie prezentuje się kabina samochodu, na której doskonale widać wszelkie linie podziału blach oraz ich nitowane połączenia. Wnętrze samochodu, choć ascetyczne, oddaje stanowisko pracy kierowcy, jakie spotkać mogliśmy w oryginalnym pojeździe. Podwozie również cieszy ogromną ilością detali. 

Niestety przy bliższych oględzinach, znów potwierdza się, iż SSM zgubiła gdzieś po drodze swoją legendarną jakość. Tak naprawdę, KrAZ 255 jest kolejnym modelem Start Scale Models, który przywodzi na myśl poziom montażu przeciętnego producenta, jakim jest IXO. Szyby w kabinie noszą liczne, tłuste odciski palców, małe okienka w plandece zalane są klejem, a skrzynia ładunkowa krzywo przykręcona. 

Przyznam się Wam, iż chyba za bardzo wyidealizowałem sobie ten model nim trafił do mojej kolekcji, przez co bardzo blisko mi do rozczarowania. Nic mnie tak nie drażni w modelach, jak krzywe szoferki, czy zabudowy oraz „zapalcowane” szyby, ponieważ to właśnie one rzutują najbardziej na odbiór modelu. O ile w przypadku wspomnianego IXO niemal oczekuję tychże „stałych punktów”, o tyle w przypadku SSM coraz bardziej mnie to niepokoi. Zapraszam Was do galerii.