Magirus - Deutz Mercur 125A 1:43 IXO

Rundhauber, czyli zaokrąglony nos starszych wersji Magirusa Mercura, to jedna z najbardziej rozpoznawanych brył w stylistyce niemieckich samochodów ciężarowych.  Jego oryginalny kształt zdobił wszystkie wersje tej popularnej w latach pięćdziesiątych ciężarówki aż do momentu, gdy zastąpiono go zupełnie nową, kwadratową maską zwaną „Eckhauber”. Podobno było to wymuszone zbytnim dociskaniem przedniej osi przez powietrze owiewające okrągłą maskę ciężarówki. 

Do napędu ciężarówek Magirus stosowano silniki diesla od 4R począwszy, a skończywszy na V12. Oznaczenie Magirusa Mercura 125 A oznaczało, iż samochód posiadał moc znamionowa 125KM oraz napęd na wszystkie osie (A-Allrad). Na uwagę zasługuje nomenklatura stosowana przez producenta, który zapożyczył nazwy dla swoich ciężarówek wprost z gwiazd. Najpopularniejsze serie produkcyjne Magirusa to wg wielkości i mocy: Sirius, Mercur, Saturn, Jupiter, Pluton oraz Uranus.  

Magirus Mercur znalazł wszechstronne zastosowanie w służbie pożarniczej. Na bazie tego samochodu budowano pojazdy specjalistyczne zarówno gaśnicze, ratownicze oraz transportery drabin. Podstawowe wyposażenie samochodu gaśniczego stanowiły dwie niezależne pompy, z których większa napędzana była silnikiem ciężarówki, a jej wydajność wynosiła 600 galonów na minutę. Druga pompa zdolna była przepompować 200 galonów wody w ciągu minuty, i choć była dość ciężka, producent zakładał, że można było ją przenosić.  Napędzana była 34-konnym silnikiem Volkswagena Garbusa. Gotowy do akcji Magirus Mercur 125A miał w zbiornikach 630 galonów wody. 125-konny silnik pracujący pod maską Mercura mógł rozpędzić ciężarówkę do ok. 75-80km/h. Bardzo ciekawym jest fakt, że po wycofaniu zarówno starszych, jak i nowszych modeli Magirusa z czynnej służby, wiele egzemplarzy przerobiono na… wozy kempingowe. 

O niezawodności i funkcjonalności Magirusów świadczy fakt, iż do dzisiaj Uranusy i Jupitery wykorzystywane są  przez niemieckie wojsko jako holowniki czołgów oraz pojazdy specjalne. Do dziś również niektóre modele Jupitera pracują na niemieckich lotniskach, jako pojazdy gaśnicze. 

Mój model Magirusa Mercura trafił do kolekcji właściwie przypadkiem. Chciałem mieć to autko w zbiorze, ale nie planowałem jakoś konkretnie jego zakupu. Zbieg pomyślnych okoliczności spowodował, że jednak pojawił się u mnie znacznie szybciej i całkowicie niespodziewanie. Któż nie lubi takich zrządzeń losu? 

Model pochodzi z serii wozów strażackich wypuszczanych na rynek przez wydawnictwo Atlas. Jak na Atlasa przystało, poziom modelu jest naprawdę zadowalający. Model pokryty jest cienką, równą warstwą lakieru, na którym nie ma widocznych ubytków. Wszystkie elementy wyposażenia - choć uproszczone - to i tak, jak na gazeciaka, prezentują poziom, którego trudno szukać w nie jednym tanim modelu gablotkowym. Szczerze mówiąc, biorąc pod uwagę, że jest to model masowy, produkowany na potrzeby serii gazetowej, to zasługuje on na bardzo wysoką ocenę. Zapewne dojdziecie do podobnego wniosku oglądając jego zdjęcia w poniższej galerii.