Chevrolet Blazer 1:43 Schuco

Chyba nikt nie ma wątpliwości co do tego, że formalny czy tez nie, związek kina i motoryzacji zdaje się być już od dawna nierozerwalnym. Nikt również nie kwestionuje tego, że obie dziedziny czerpią  z tego przeogromne korzyści na każdej płaszczyźnie. Nie od dziś wiadomo, że niektóre produkcje są niemalże stuprocentowo sponsorowane przez producentów samochodów, promujących dany model, który występuje później na ekranie jako niemy bohater filmu. Nie jest tak oczywiście za każdym razem, ale pojawianie się konkretnego modelu w filmie, często ma podłoże znacznie głębsze aniżeli nam się wydaje. 

Czy to coś złego? Oczywiście, że nie, bo czymże byli by Blues Brothers bez swojego wspaniałego Dodge Monaco, Batman bez Batmobil, czy James Bond bez Astona Martina? Czy ktoś wyobraża sobie Jacka Żytkiewicza bez żółtego Fiata 125p, albo porucznika Borewicza bez Poloneza?

Zapewne część z czytelników zastanawia się, dlaczego o tym piszę przy okazji prezentacji modelu Chevroleta Blazera. Młodsi czytelnicy mają pełne prawo nie rozpoznawać pojazdu, toteż już wyjaśniam. Samochód, który był pierwowzorem powstania miniatury widocznej na zdjęciach, występował w kultowym horrorze z 1975 roku, zatytułowanym "Jaws" (Szczęki) wyreżyserowanym przez Stevena Spielberga. Główny bohater, Martin Brody - szef policji w nadmorskim kurorcie Amity, któremu sen z powiek spędzał ogromny rekin zjadający plażowiczów u progu sezonu letniego, poruszał się takim właśnie Blazerem. Samochód przewija się niemal przez cały film, dlatego uznałem, że warto poświęcić mu wpis na blogu, zwłaszcza, że "Szczęki" to jeden z moich ulubionych filmów. Tak, tak, domyślam się, że  część z Was właśnie podśmiewa się pod nosem. No cóż, poza samochodzikami lubię też m.in. stare filmy i być może nie jest to ostatni samochód filmowy na łamach bloga Muzeum 1:43, zwłaszcza, że tematyka filmowa przeżywa aktualnie istny renesans wśród producentów modeli samochodów.

Model, który widzicie na poniższych zdjęciach to miniatura żywiczna sygnowana logiem niemieckiej Schuco, a dokładniej linii Schuco Pro.R43. Regularna cena modelu to niemalże 90 euro! Mnie na szczęście udało się go nabyć za kwotę aż sześciokrotnie niższą. Wszystko dzięki wyprzedaży w jednym z niemieckich sklepów z kolekcjonerskimi modelami samochodów. Pewnie nie jeden z Was zadaje sobie pytanie, czy model wart jest swojej regularnej ceny? Sam sobie je zadawałem, do momentu, kiedy nie wziąłem go do rąk. 

Nadwozie modelu wykonane jest wprost wspaniale. Zarówno bryła karoserii, jak i dwukolorowy lakier prezentują się świetnie. Doskonałe wrażenie robią chromowane elementy, misternie odtworzony grill oraz świetne klosze reflektorów, zarówno tych z przodu jak i z tyłu. Wnętrze pojazdu zachwyca pięknymi elementami imitującymi drewno oraz ładnie odtworzoną deską wskaźników z CB radio włącznie. Do modelu dołączone są dwie tabliczki z napisami "Plaża zamknięta!" i "Uwaga rekiny!". Z tej strony auto nie pozostawia żadnych wątpliwości, że mamy do czynienia z modelem z wysokiej półki. Gorzej jest ze spodnimi partiami modelu.

Kolekcjonerzy modeli - zwłaszcza tych żywicznych - wiedzą, że czasami wspaniały model potrafi zaskoczyć zupełnie płaskim lub ogromnie uproszczonym podwoziem. O ile mamy do czynienia z osobówką, płaskie podwozie nie rzuca się tak w oczy. Niestety, w przypadku samochodu terenowego efekt potrafi jeżyć włosy na głowie. Tak właśnie jest z opisywaną dzisiaj miniaturką. Zapewne i tak wszyscy widzicie już na fotografiach, o co mi chodzi. Zastanawiam się kto i dlaczego, zaprojektował tą przerażającą, prostokątną belkę skrywającą przednią oś pojazdu. Niestety poza nią i drugą identyczną z tyłu modelu, na podwoziu nie uraczymy żadnych innych elementów. Szkoda, bo w tym momencie uważam, że cena sięgająca prawie 90 euro jest ogromnym nadużyciem i w życiu nie zapłaciłbym takiej sumy za model, który z każdym razem gdy patrzyłbym na niego, wyprowadzałby mnie z równowagi. Tym bardziej, że za taką kwotę można mieć wspaniale wykonane modele innych producentów. Rozumiem, że ktoś mógłby powiedzieć, że to tylko podwozie. Niby tak, ale myślę, że każdy z nas wymaga od modelu tego, by nie posiadał elementów będących dlań przysłowiową łyżką dziegciu. Czy da się patrzeć na model z perspektywy idealnego nadwozia wiedząc, że pod spodem rozgrywa się dramat? Na to pytanie każdy z Was odpowie sobie indywidualnie.