Peugeot 308 GT 1:43 Norev

To, że nie jestem fanem aut francuskich to żadna tajemnica. Zaprzyjaźnieni kolekcjonerzy wiedzą coś o tym, a ci, którzy do teraz nie wiedzieli i zastanawiali się, dlaczego tak mało tu samochodów znad Sekwany - już wiedzą. Pewnie nie jeden z Was zadaje sobie teraz pytanie, dlaczego mimo niechęci do motoryzacji francuskiej, w Muzeum 1:43 pojawiają się modele współczesnych „peżotów”? Dlatego, moi drodzy, że gdyby istniało dobre francuskie piwo, to dwa modele, które niedawno zasiliły mój zbiór, byłyby od niego tańsze i moje kolekcjonerskie sumienie nie pozwoliłoby mi obok nich przejść obojętnie. Wiecie już więc, że ich obecność w kolekcji Muzeum 1:43 sprowokowała głównie cena, ale skłamałbym mówiąc, że tylko ona. 

Peugeot 308 to model stosunkowo nowy. Pierwsza generacja tego samochodu zastąpiła w 2008 roku ostatnią linię samochodów serii 307. Z przeogromnej sympatii dla mozołu i potu francuskich konstruktorów pozwolę sobie ominąć kilka słów o wspomnianych 307kach i pierwszej generacji 308. Od razu zabiorę Was do roku 2013, w którym to na Frankfurt Motor Show zaprezentowano nowy model Peugeota 308 generacji drugiej. 

Samochód został bardzo ciepło przyjęty zarówno przez dziennikarzy, krytyków motoryzacyjnych, jak i użytkowników. Po raz pierwszy zastosowano w nim duży ekran dotykowy, który stanowi centralny punkt sterowania wszystkimi systemami w samochodzie. Zrezygnowano niemal całkowicie z wszelkich pokręteł i przycisków na konsoli. Dość awangardowa deska rozdzielcza w pierwszej chwili mogła wzbudzać poczucie chaosu, ale okazało się, ze stylistyka wnętrza nowego Peugeota znalazła szerokie grono sympatyków. Sam samochód zyskał zupełnie nowe nadwozie, którego spokojne linie, moim zdaniem, zdecydowanie polepszyły wizerunek modelu, zwłaszcza po dość karykaturalnym poprzedniku. W gamie silników napędzających Peugeota 308 znalazło się aż dziewięć jednostek benzynowych i dziesięć odmian silnika dieslowskiego. Pół roku po prezentacji modelu hatchback, producent pokazał publiczności model kombi oznaczony symbolem SW. 

Osobiście uważam, że druga generacja Peugeota 308 to pierwszy od czasów 305 model wart zainteresowania. Przede wszystkim właśnie ze względu na jego urodę. Dlatego właśnie, przy ogromnym wsparciu kolegi Damiana z Rajdowej Kolekcji, nie wahałem się nabyć dwóch modeli tego samochodu. Dlaczego przy wsparciu Damiana? Ano dlatego, że kiedy podzieliłem się z nim zamiarem zakupu owych autek, Damian znając moją niechęć do aut francuskich i Noreva, skomentował cyt: „Peżo? Weź to spal zanim złoży jaja! Przecież nie lubisz Peżo!”. Nie mniej jednak postanowiłem dać szansę peżotom i Norev. Czy warto było?

Dziś chciałbym skupić się na pięciodrzwiowym hatchbacku, który na pierwszy rzut oka robi naprawdę dobre wrażenie. Zgrabnie odwzorowana bryła nadwozia pokryta jest lakierem metalizowanym, który od razu zwraca na siebie uwagę drobnym pigmentem. Model jest czysto i starannie zmontowany oraz bardzo ładnie zapakowany. Podoba mi się pomysł nadrukowywania na pudełka logotypów producentów samochodów, które przedstawiają miniatury. Bardzo ładnie odwzorowano także wnętrze modelu. Na uwagę zasługują także felgi, klosze reflektorów tylnych oraz chromowane obwódki wokół okien. Starannie wykonano również wycieraczki, które w tym przypadku utwierdzają mnie w przekonaniu, że plastik to świetny materiał do wykonywania tego elementu – wystarczy odrobinę się postarać. Przyznam, że nie bardzo mam się czego uczepić. Norev kojarzył mi się zwykle ze źle dopasowanymi elementami, koślawym montażem, paskudnymi wycieraczkami… a w przypadku tego niebieskiego Peugeota ani jedna z moich obaw nie została potwierdzona. Cóż, może warto się przeprosić z Norevem? 

Już za kilka dni pokażę Wam kolejną miniaturę Peugeota, tym razem będzie to wersja SW, również wyprodukowana przez Norev. Nim jednak zaproszę Was do obejrzenia zdjęć chciałbym w tym miejscu bardzo gorąco podziękować Damianowi z Rajdowej Kolekcji, dzięki któremu Muzeum 1:43 zyskało nowy, piękny wygląd. Mam nadzieję, że i Wam zmiany zarówno wizualne jak i techniczne, które ciągle trwają w tle, przypadną go gustu i pozwolą na proste i czytelne poruszanie się po moim blogu. Przez jakiś czas zapewne poszczególne kategorie mogą nie działać jeszcze w stu procentach, ale zapewniam Was, że niebawem wszystko znajdzie się już na właściwym miejscu. Damianowi zatem bardzo serdecznie dziękuję, a Was proszę jeszcze o odrobinę cierpliwości.