Robur LD3001 1:43 DeA/IST Models

Dzisiaj chciałbym Wam zaprezentować doskonale znany wszystkim model, jakże rozpoznawalnej, enerdowskiej ciężarówki. Modelik Robura LD 3001, bo o nim mowa, pojawił się już dawno temu nakładem, wydawanej przez polski oddział DeAgostini, serii Kultowe Auta Peerelu. Serii, która na całe szczęście już się skończyła i mam nadzieję, że w żadnym kreatywnym umyśle nie pojawi się pomysł wskrzeszania jej pod inną nazwą. Dlaczego? Ano, dlatego, że znaczna część modeli wydawanych nakładem DeAgostini, ulega… biodegradacji. 

Prezentowany na zdjęciach model Robura póki co trzyma fason i nie nosi jeszcze śladów początkowego, ani zaawansowanego rozpadu. Szkoda, że po kilku latach od rozpoczęcia jakże popularnej serii wydawniczej, okazuje się, że my kolekcjonerzy, zbieracze, lub po prostu pasjonaci, zostaliśmy nabici w butelkę. Przyjmijmy jednak, że przyjdzie jeszcze czas na wylewanie żalów na wydawcę, bo z każdym kolejnym miesiącem przybywa niszczejących modeli.  

     Cytując klasyka powiem, że Robur, jaki jest każdy widzi. Z pewnością nie jest to model, który wprawia w zachwyt, ale z czystym sumieniem przyznam się, że dla mnie osobiście jest jednym z najjaśniejszych punktów wspomnianej wyżej serii. Może dlatego, że jeśli dobrze pamiętam była to jedyna, regularnie wydana ciężarówka. Resztę mogliśmy kupować w tzw. wydaniach specjalnych i nie rzadko w bzdurnej skali. Jak każdy egzemplarz w opisywanej kolekcji KAP, tak i w przypadku Roburów szczęśliwcy trafiali na idealne egzemplarze bez zarzutu, a Ci, którym szczęście mniej dopisywało dostawali niedbale złożone, upaćkane i krzywe. Ja mam ich kilka i generalnie wszystkie różnią się od siebie. Egzemplarz widoczny na zdjęciach wydaje się być złożony poprawnie, choć drażni mnie lekko wygięte łukowato podwozie, co widać najlepiej na zdjęciach z boku. Nie ma za to ubrudzonych szyb, warstwa lakieru również wydaje się znośna i… ciągle jeszcze nie pęka ani nie puchnie. Zapraszam do galerii.