BTR-60PB (SPW-60PB) 1:43 Editions Atlas

BTR-60 to ośmiokołowy transporter opancerzony opracowany w końcu lat pięćdziesiątych w Związku Radzieckim. Pojazd zaopatrzony w dwa silniki benzynowe o mocy 90KM każdy, posiadał napęd na wszystkie koła. Wnętrze kadłuba podzielone było na dwa główne przedziały – załogowy i napędowy. We wnętrzu przedziału załogowego znajdowało się miejsce dla kierowcy i mechanika oraz maksymalnie 16 żołnierzy desantu.

Pierwotnie w wersji desantowej przedział załogowy był otwarty. Nie zapominajmy jednak, że BTR-60 powstawał w czasach Zimnej Wojny, a więc zagrożenie bronią masowego rażenia było bardzo wysokie, toteż szybko opracowano wersję zamkniętą wyposażona w systemy ochrony przed takowym rodzajem broni. Nową wersję oznaczono symbolem PA i wprowadzono do produkcji w 1963 roku. Do roku 1966, prowadzono kolejne prace modernizacyjne, których wynikiem było m.in. zamontowanie obrotowej wieżyczki z karabinami maszynowymi kalibru 14,5mm oraz 7,62mm. Wymusiło to na konstruktorach przeprojektowanie włazów do pojazdu, gdyż wieżyczka znacznie ograniczała możliwość dostania się do wnętrza od góry. Pojawiły się zatem dwa mniejsze włazy boczne.  Do roku 1970 kiedy to pojawił się następca oznaczony symbolem BTR-70, zaprojektowano i wdrożono do służby blisko dwadzieścia różnych wersji pojazdu, wśród których znalazły się m.in. wozy dowodzenia, wsparcia technicznego, zwiadowcze, kierowania ogniem artyleryjskim i kilkanaście wersji wozów łączności. W Wojsku Polskim BTR-60 właściwie używany był tylko w wersji dowodzenia oznaczonej symbolem PU. Większa liczba tych pojazdów znalazła się na wyposażeniu ZOMO oraz Milicji. Mój egzemplarz transportera opancerzonego BTR-60 to enerdowska wersja oznaczona symbolem SPW – 60 PB, która pojawiła się w serii NVA Fahrzeuge ukazującej się w Niemczech. Jak widać na załączonych fotografiach model prezentuje się naprawdę okazale i choć poza podwoziem nie może się poszczycić jakimikolwiek ruchomymi detalami to i tak uważam, że to bardzo efektowna miniatura. Warto zwrócić uwagę na dodatki w postaci osprzętu na wozie, wszelakich uchwytów i wyważoną, dobrze położoną warstwę lakieru. Może odrobinę za bardzo rzuca się w oczy szczelina łączenia dolnego z górnym elementem kadłuba, ale nie jest to mankament rzutujący negatywnie na całość modelu. Podsumowując powiem tylko, że oceniam model wysoko, mimo, iż pojazdy pancerne nie leżą w zakresie moich zainteresowań, to z pewnością może być on nie lada gratką dla miłośników pojazdów wojskowych byłego bloku wschodniego, nie mówiąc o możliwości konwersji na pojazd ZOMO.  Serdecznie zapraszam więc do galerii.