Gaz 66 1:43 Agat

Produkowana w latach 1964 – 1999 radziecka, a później rosyjska lekka ciężarówka terenowa Gaz 66 ma dziś status legendy. To proste w konstrukcji auto, napędzane silnikiem o pojemności 4,3 litra z racji swojej niezawodności i doskonałych właściwości terenowych, zyskało wielkie uznanie niemal na całym świecie. Na standardowe wyposażenie wozu składała się m.in. wyciągarka oraz centralny system pompowania opon. Samochód doskonale sprawdzał się w zarówno w warunkach zimowych jak i pustynnych toteż znalazł duże zastosowanie w siłach zbrojnych byłego bloku wschodniego. 

Mój egzemplarz Gaza to model wyprodukowany przez rosyjską firmę Agat. Na pierwszy rzut oka samochodzik robi bardzo dobre wrażenie. Nie sposób zauważyć szczegółowego odwzorowania charakterystycznych przetłoczeń szoferki. Zadbano o wycieraczki, uchwyty na kabinie, klamki oraz lusterka. Ładnie wykonano także reflektory i kierunkowskazy. Niestety im bliżej przyglądamy się ów rosyjskiemu produktowi, tym bardziej zaczynają rzucać nam się w oczy niedociągnięcia. Ich lista nie jest jednak krótka, nad czym z resztą ubolewam. Krzywe zbiorniki paliwa, liczne nadlewki na plastikowych elementach, których matryce najwyraźniej wymagają natychmiastowej renowacji oraz niedbały montaż, zaburzają efekt końcowy, jaki mógłby wywoływać opisywany model. O pomstę do nieba wołają także opony, które miejscami wydają się wydłubywane scyzorykiem, a nie odlewane wtryskarkami. Mało tego, osadzono je na krzywo odlanych felgach, a te z kolei zamontowano na zbyt długich ośkach.  Problemy z montażem, albo jego niedbałość, to jak większości wiadomo bolączka niektórych wschodnich wytwórni modeli. Miałem okazję oglądać kilka modeli Agat i przyznam, że ich poziom był naprawdę różny, podobnie jak ma to miejsce w samochodzikach Eleconu czy choćby naszej rodzimej serii KAP. Ogólnie jednak jestem zadowolony, iż Gaz 66 znalazł się w mojej kolekcji. Jakby nie patrzeć Agatowski model nie jest z pewnością  konkurencją, ale na pewno dużo tańszą alternatywą dla modelu SSM. Szkoda tylko, że z dostępnością jednego i drugiego jest podobnie…