Ursus C330 1:43 PRL DeAgostini/IST

Nie wierzyłem szczerze mówiąc, że ukaże się w serii KAP. Po pierwszych foto-zajawkach byłem trochę rozczarowany i pełen obaw złożyłem zamówienie. Dziś Pani Poczta przytachała ze sobą trzy charakterystyczne pudełka… i oto jest - Ursus C330. Szczerze mówiąc natychmiast po rozpakowaniu obawy poszły na dalszy plan. Ursus C330 w końcu pojawił się w mojej skromnej kolekcji i na żywo wygląda dużo lepiej niż na widzianych wcześniej fotografiach. Wszystko jest ładnie złożone, starannie odtworzono charakterystyczną siateczkę wlotu powietrza czy choćby drążki kierownicze i elementy tylnych partii ciągnika. 

To nic, że tradycyjnie już na szybach ktoś zostawił niezmywalne linie papilarne, nic że paskudna, srebrna ośka wyziera bezdusznie spod bloku silnika (odlanego dla żartu chyba z czarnego kawałka plastiku). Kabinę pewnie da się zdemontować i ślad po montażyście przestanie aż tak straszyć. Blok silnika da się przemalować, a ośkę ostatecznie wyjąć i przymocować koła bezpośrednio do zawieszenia. Najgorzej moi mili jest z felgami, które odlano z jednego, grubego kawałka plastiku zapominając o ich specyficznym kształcie i jakże charakterystycznych otworach. Tu chyba niewiele da się zrobić. Cóż, można rzec „coś za coś”, ale skoro dało się zrobić w miarę porządne felgi w Starze czy Roburze do czemu u licha nie dało się w Ursusie? To moim zdaniem najcięższy grzech KAPowskiego Ursusa. Nie przekreśla on w moim mniemaniu modelu, bo ogólnie nie jest źle i nie żałuję zakupu. Szkoda tylko, że nie dostaliśmy produktu stuprocentowego a jedynie osiemdziesięcio-procentową jego wersję. Każdy sam odpowie sobie na pytanie czy to dużo czy mało.